Het was een mooie nazomerzaterdagmiddag in 2015, uurtje of 4. Na een dag volgas klussen zaten Jan (Middelbrink) en Jan Rolf (Staal) aan de Esweg bij Jan Rolf in de achtertuin. Mooi in het zonnetje, aan een lekker koud flesje bier. Op gegeven moment werd er gebeld: Jostein (Borrel), Jos (Kijk in de Vegte) en Henk (Withaar) hadden een thuiswedstrijd van de A-junioren (thans JO-nog wat) bezocht op sportpark De Baete. De kantine op het sportpark ging zo sluiten, of ze ergens anders nog een pilsie konden drinken? Het weer was ernaar tenslotte. De heren waren van harte welkom en nog geen 5 minuten later zaten er 5 man in de achtertuin te genieten.

over-ons-pinkenpop

Zoals het wel vaker gaat met zulk soort bijeenkomsten sloegen we al gauw aan het filosoferen over de goede zaken des levens. Vrij snel kwamen we tot de unanieme conclusie dat op een zaterdagmiddag in de zon zitten en een pilsie drinken een van de meest genoeglijke activiteiten is die er bestaat. Om toch een kritische noot te kraken: Het enige dat er aan ontbrak was livemuziek.

Maar dan geen livemuziek zoals je op de meeste dorpsfeesten treft. Daar wordt vaak voldaan aan de eisen van de goegemeente (logisch, maar toch). Voordat je het weet sta je naar de zoveelste vertolking van Black Eyed Peas golden oldie ‘I gotta feeling’ te luisteren. Dat was niet wat, was de algehele conclusie. Maar als je er wat van zegt krijg je vaak het verwijt: Doe het dan zelf.

Gesterkt door een nieuwe ronde inspiratiewater werd dat plan meteen opgevat. Weet je wat? We doen het inderdaad wel zelf. De locatie was snel gevonden: De achtertuin aan de Esweg. Van de buren toch geen last. De naaste buren van Kenniscentrum de Esweg staan als goed volk bekend. Het overige deel van de buren is enigszins (lees: een best end) op leeftijd. Even op tijd het wieltje van het gehoorapparaat twee á drie tandjes naar beneden en niks geen last.

We kwamen aan het tellen wie we konden verwachten. Kameradengroepen van de verschillende aanwezigen komen toch wel, nemen aanhang mee. 30 man zeker. Aanverwante groepen vast ook wel. Verschillende vriendengroepen uit Ruinen komen altijd wel een paar van. De ranja-keet van Achter Ansen is vast present. De mini’s van de keet bij Broekman? Komt ook wel een enkeling van opdraven. Verder connecties uit Ruinen en Ansen en: 100 man gegarandeerd.

Maar 100 man is toch wel veel voor een achtertuin in de bebouwde kom. En al die 100 man moeten naar de WC. De keerls kunnen wel in het grasveld langs de openbare weg, maar de dames en de nodige grote boodschappen moeten allemaal op die ene wc binnen. En die moeten dus allemaal in huus wezen. Te smeren. Dat werd toch wel wat bats.

Maar Jan had nog wel wat ruumte om de keet. Doen we het daar wel. Zetten wel het WC-hok van de Aanser VVVo erbij neer. Scheelt met het gesjouw in huis. Op dat terrein kunnen we sowieso veel meer volk houden. Stel dat het aanslaat….. Zoveel jeugdig (nou ja jeugdig?) enthousiasme kon Henk niet de baas. “Leuk jongens zo’n feestje, maar ik kom wel als gast”.

Enkele weken later was de eerste vergadering. Conclusie: We pakken door, maar hoe gaan we het noemen? Henk was er ook bij die zaterdagmiddag dus: ‘Henkie Penkie dag’! Gelet op de gematigde reactie van degene die geëerd werd was dat toch geen goed idee. Dan maar een idee uit de oude doos. Bedacht in de ‘Beulhokke keet’ die toen nog achter bij Henk Joosten in Ansen stond. Jeugdig als we toen (echt nog) waren, ooit bedacht bij het plannen van een bezoek aan de 7e Zwarte Cross in Halle. “As wij nog is een festival organiseert noemen we het Pinkenpop!”

Zo volgde 13 jaren later op 7 mei 2016 editie 1 van Pinkenpop, op het welbekende festivalterrein aan de Ruunerdiek.